چکیده:
چکیده:
چکیده:
زمینه و هدف: امروزه با رشد ابعاد مختلف توسعه پایدار، توجه مدیران در سطح سازمانی و دولتی به مولفههای توسعه پایدار بیش از پیش شده است. محور توسعه پایدار انسان سالم و مولد است. عوامل متعددی در دستیابی به توسعه پایدار نقش دارند که از آن جمله میتوان عوامل انسانی، اقتصادی، اجتماعی، صنعتی، فرهنگی و همچنین بهداشت، ایمنی، محیطزیست و انرژی (
HSEE) را نام برد. در این راستا، وجود تعدادی از شاخصهای فرایندی در پیشبرد برنامه و اهداف سازمانی در سطح خرد و کلان از نقش حائز اهمیتی برخوردار است. با توجه به اینکه ارزیابی و پایش مستمر تمامی شاخصها کار عملی و امکانپذیر نمیباشد، تدوین یکسری اصول عملکرد به منظور تسهیل فرایندهای تصمیمسازی مدیریتی و پایش بهبود مستمر سیستمها از اهم موضوعات در مدیریت کارآیی سیستم میباشد. نظر به اینکه انتخاب صحیح اصول نقش مهمی در پایداری سیستم مدیریتی یکپارچه ایفا میکند، توجه به مولفههای کلیدی مطرح در این انتخاب حائز اهمیت است. تحقیق حاضر با هدف اولویت بندی شاخص های فرایندی در سیستم مدیریت یکپارچه
HSEE وزارت صنعت، معدن و تجارت انجام شده است.
روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش افراد متخصص و صاحب نظر با گرایش بهداشت حرفه ای، ایمنی، محیط زیست، انرژی و کارشناسان
HSEE با سابقه کار در زمینه بهداشت، ایمنی، محیط زیست و انرژی می باشند. دراین مطالعه برای دست یابی به شاخص های فرایندی ایمنی، بهداشت، محیط زیست و انرژی ابتدا با بهرهگیری از مجموعه شاخص های ارائه شده در تحقیقات و مقالات علمی و معتبر ، سازمان محیط زیست ایران،
HSE وزارت نفت،
HSEE وزارت صنعت، معدن و تجارت، سازمان های معدنی و صنعتی در کشور از جمله ایدرو، ایمیدرو و منابع دیگر فهرستی از شاخص های محیط زیستی، ایمنی، بهداشت و انرژی تهیه و مورد ارزیابی قرار گرفت. در تحقیق حاضر معیار انتخاب شاخص ها
SMART بودن آن ها می باشد که به عنوان پنج معیار اصلی اثر گذار به روش
AHP وزن دهی شده اند. معیارها وزن دهی شده جهت اولویت بندی اصول هشت گانه مدیریت
HSEE شامل خط مشی، بهبود مستمر، اجراء، بازنگری، پایش واندازه¬گیری سیستم، تعهد و رهبری، طرح¬ریزی و اقدام اصلاحی با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان میدهد که شاخص راهبردی اجرا با ضریب نزدیکی 937/0 بهعنوان اولویت اول انتخاب شد. بهبود مستمر با ضریب نزدیکی 133/0و اقدامات اصلاحی با ضریب نزدیکی108/ از اولویت های ضعیف تر شاخص های هشت گانه
HSEE انتخاب شدند.
نتیجه گیری: انتخاب صحیح شاخص ها به منظور تسهیل فرایندهای تصمیم سازی مدیریتی، قابلیت پایش بهینه این شاخص ها با حداکثر کارآیی و حداقل هزینه با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره امکان پذیر است. بر اساس نتایج بهدست آمده، رتبهبندی و اولویتبندی شاخصهای فرایندی
HSEEبه منظور تسهیل فرایندهای تصمیمسازی مدیریتی و پایش بهبود مستمر سیستمها در جهت حفاظت از افراد، اموال و کاهش حوادث و آلودگیها جهت رسیدن به توسعه پایدار قابل استفاده است.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
ایمنی دریافت: 1397/3/2 | پذیرش: 1398/11/30 | انتشار: 1399/4/16