دوره 16، شماره 6 - ( 1398 )
جلد 16 شماره 6 صفحات 101-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zeinalabedin Tehrani V, Rezaeifar O, Gholhaki M, Khosravi Y. Investigating the Impact of Safety Investment on Safety Culture in Construction Projects - Case Study of Power Plant Construction Projects. ioh 2020; 16 (6) :91-101
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2480-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2480-fa.html
زین العابدین تهرانی وحید، رضائی فر امید، قلهکی مجید، خسروی یحیی. بررسی تاثیر هزینه سرمایه گذاری ایمنی بر فرهنگ ایمنی در پروژه های صنعت ساخت - مطالعه موردی پروژه های ساخت نیروگاهی. سلامت كار ايران. 1398; 16 (6) :91-101
دانشکده عمران، دانشگاه سمنان ، orezayfar@semnan.ac.ir
چکیده: (3690 مشاهده)
زمینه و هدف : بهبود فرهنگ ایمنی راهکاری اساسی جهت کاهش حوادث شغلی در پروژههای صنعت ساخت محسوب میشود. مولفههای متعددی بر فرهنگ ایمنی سازمان و افراد تاثیرگذار است و در تحقیقات مختلفی به شناسایی این مولفهها پرداخته شده است. از تحقیقات متعددی میتوان نتیجه گرفت که سرمایهگذاریهای ایمنی در پروژهها بر روی فرهنگ ایمنی و عملکرد ایمنی تاثیر گذار است؛ اما در هیچ یک از تحقیقات پیشین میزان تاثیر هر یک از فاکتورهای سرمایهگذاری ایمنی در بهبود فرهنگ ایمنی مورد ارزیابی قرار نگرفته است. همچنین با توجه به اینکه میزان سرمایه گذاری ایمنی در هر پروژه و شرکت پیمانکاری مقدار محدود و مشخصی میباشد بنابراین دانستن این موضوع که کدام یک از انواع سرمایه گذاری بیشترین تاثیر را بر بهبود فرهنگ ایمنی دارد امری ضروری و مورد نیاز است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر انواع روشهای سرمایهگذاری ایمنی بر بهبود فرهنگ ایمنی در پروژههای صنعت ساخت است و به این منظور پروژههای ساخت نیروگاه حرارتی مورد مطالعه قرار گرفته است.
روش بررسی: این مطالعه به بررسی اثرات تعاملی فاکتورهای سرمایهگذاری ایمنی شامل هزینه آموزش ایمنی، هزینه مشوقهای ایمنی، هزینه پرسنل ایمنی و هزینه تجهیزات ایمنی بر روی فرهنگ ایمنی در پروژههای ساخت نیروگاه برقی در ایران پرداخته است. برای این منظور از رویکرد مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری جهت بررسی اثرات تعاملی انواع سرمایهگذاریهای ایمنی بر فرهنگ ایمنی استفاده شد. بر این اساس یک مدل مفهومی با چهار مسیر مفروض برای بررسی تاثیر انواع روشهای سرمایهگذاری بر ایمنی ارائه شد و از ده شاخص جهت اندازیگیری فرهنگ ایمنی استفاده شد. با استفاده از دادهای جمعآوری شده از پروژههای ساخت نیروگاهی، مدل مفروض با استفاده از روش SEM-PLS به صورت تجربی مورد آزمون قرار گرفت و مشخص شد که کدام یک از این روشها تاثیر بیشتری بر بهبود فرهنگ ایمنی دارند.
یافته ها: نتایج نشان داد که مدل ارائه شده جهت اندازهگیری فرهنگ ایمنی، برازش مناسبی دارد و به طور کلی صرف هزینه جهت سرمایهگذاری در ایمنی باعث بهبود فرهنگ ایمنی در پروژهها میشود. سه فرضیه تاثیر هزینه آموزش، هزینه مشوقها و هزینه پرسنل ایمنی به ترتیب با ضرایب مسیر 46/0+، 26/0+ و 09/0+ مورد تایید قرار گرفتند و مشخص شد که با سطح اطمینان 95% مورد تایید هستند و فرضیه چهارم با توجه به ضریب معناداری 384/1 t=مورد تایید قرار نگرفت.
نتیجه گیری: در بین انواع روشهای سرمایهگذاری در ایمنی به ترتیب هزینه جهت آموزشهای ایمنی بیشترین تاثیر معنادار را بر بهبود فرهنگ ایمنی پیمانکاران دارد و بعد از آن هزینه جهت مشوقها و تبلیغات ایمنی دومین رتبه را در بهبود فرهنگ ایمنی دارد. هزینه جهت پرسنل ایمنی نیز نسبتا بر فرهنگ ایمنی تاثیرگذار بوده است. هزینه جهت تجهیزات ایمنی تاثیری بر بهبود فرهنگ ایمنی ندارد و برای تاثیر بهتر این هزینه در پروژه باید بر آموزشهای ایمنی نیز تاکید شود تا موجب بهبود عملکرد ایمنی پیمانکاران شود. نتایج این تحقیق به پیمانکاران صنعت ساخت کمک میکند تا با صرف بهینه هزینههای ایمنی به بهبود فرهنگ ایمنی و در نتیجه کاهش حوادث کاری در پروژه دست یابند.
روش بررسی: این مطالعه به بررسی اثرات تعاملی فاکتورهای سرمایهگذاری ایمنی شامل هزینه آموزش ایمنی، هزینه مشوقهای ایمنی، هزینه پرسنل ایمنی و هزینه تجهیزات ایمنی بر روی فرهنگ ایمنی در پروژههای ساخت نیروگاه برقی در ایران پرداخته است. برای این منظور از رویکرد مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری جهت بررسی اثرات تعاملی انواع سرمایهگذاریهای ایمنی بر فرهنگ ایمنی استفاده شد. بر این اساس یک مدل مفهومی با چهار مسیر مفروض برای بررسی تاثیر انواع روشهای سرمایهگذاری بر ایمنی ارائه شد و از ده شاخص جهت اندازیگیری فرهنگ ایمنی استفاده شد. با استفاده از دادهای جمعآوری شده از پروژههای ساخت نیروگاهی، مدل مفروض با استفاده از روش SEM-PLS به صورت تجربی مورد آزمون قرار گرفت و مشخص شد که کدام یک از این روشها تاثیر بیشتری بر بهبود فرهنگ ایمنی دارند.
یافته ها: نتایج نشان داد که مدل ارائه شده جهت اندازهگیری فرهنگ ایمنی، برازش مناسبی دارد و به طور کلی صرف هزینه جهت سرمایهگذاری در ایمنی باعث بهبود فرهنگ ایمنی در پروژهها میشود. سه فرضیه تاثیر هزینه آموزش، هزینه مشوقها و هزینه پرسنل ایمنی به ترتیب با ضرایب مسیر 46/0+، 26/0+ و 09/0+ مورد تایید قرار گرفتند و مشخص شد که با سطح اطمینان 95% مورد تایید هستند و فرضیه چهارم با توجه به ضریب معناداری 384/1 t=مورد تایید قرار نگرفت.
نتیجه گیری: در بین انواع روشهای سرمایهگذاری در ایمنی به ترتیب هزینه جهت آموزشهای ایمنی بیشترین تاثیر معنادار را بر بهبود فرهنگ ایمنی پیمانکاران دارد و بعد از آن هزینه جهت مشوقها و تبلیغات ایمنی دومین رتبه را در بهبود فرهنگ ایمنی دارد. هزینه جهت پرسنل ایمنی نیز نسبتا بر فرهنگ ایمنی تاثیرگذار بوده است. هزینه جهت تجهیزات ایمنی تاثیری بر بهبود فرهنگ ایمنی ندارد و برای تاثیر بهتر این هزینه در پروژه باید بر آموزشهای ایمنی نیز تاکید شود تا موجب بهبود عملکرد ایمنی پیمانکاران شود. نتایج این تحقیق به پیمانکاران صنعت ساخت کمک میکند تا با صرف بهینه هزینههای ایمنی به بهبود فرهنگ ایمنی و در نتیجه کاهش حوادث کاری در پروژه دست یابند.
واژه‌های کلیدی: فرهنگ ایمنی، سرمایه گذاری ایمنی، مدلسازی معادلات ساختاری، صنعت ساخت، پروژه های نیروگاهی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارزیابی سیستم های مدیریتی و ممیزی ها سیستماتیک
دریافت: 1397/4/6 | پذیرش: 1397/10/5 | انتشار: 1399/2/1
دریافت: 1397/4/6 | پذیرش: 1397/10/5 | انتشار: 1399/2/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
