دوره 17، شماره 1 - ( 1399 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 304-294 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pouyakian M, Ranjbarian M, khademi_kalantari K, khodakarim S, Ahmadlu M. Relationship between the physical parameters of socket wrench hand tool with the electrical activity level of forearm muscles among maintenance unit workers of a university. ioh 2020; 17 (1) :294-304
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2619-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2619-fa.html
پویا کیان مصطفی، رنجبریان محمد، خادمی کلانتری خسرو، خداکریم سهیلا، احمدلو مهناز. ارتباط پارامترهای فیزیکی ابزار دستی آچاربکس با سطح فعالیت الکتریکی عضلات ساعد در کارکنان تأسیسات یک مرکز دانشگاهی. سلامت كار ايران. 1399; 17 (1) :294-304
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، m.ahmadlu89@gmail.com
چکیده: (2635 مشاهده)
زمینه و هدف: با وجود پیشرفت اتوماسیون و مکانیزاسیون، هنوز هم ابزارهای دستی در طیف گستردهای از کارهای صنعتی و خدماتی مانند تعمیرگاه، خطوط تولید و مونتاژ، و مشاغل نصب و تأسیسات استفاده می‌شود. کیفیت طراحی ابزارهای دستی روی پارامترهای فیزیولوژیک کاربران مانند فعالیت الکتریکی عضلات و همچنین پارامترهای بیومکانیکی مثل نیروهای اعمال شده، فشار تماسی، میزان قدرت چنگش اعمال شده و درک ذهنی کاربران مانند راحتی تأثیرگذار است. استفاده طولانی مدت و تکراری از این ابزار‌آلات باعث احساس خستگی، ترومای تجمعی، درد و ناراحتی و افزایش احتمال بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی اندام فوقانی در صاحبان این مشاغل می‌شود. ارزیابی ابزارهای دستی نقش مهمی را در تولید طرح‌های بهتر با تأکید بر تناسب کاربر با محصول، افزایش راحتی و کاهش خطر آسیب به اندام های فوقانی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط پارامترهای فیزیکی (طول، قطر و وزن) شش مدل آچاربکس مرسوم در بازار با سطح فعالیت الکتریکی عضلات ساعد در یک وظیفه شبیه سازی شده بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش همبستگی روی 58 نفر از کارکنان تأسیسات شاغل در یک مرکز دانشگاهی انجام پذیرفت. در ابتدا شش مدل از رایج‌ترین آچاربکس‌های عرضه شده در بازار انتخاب شد. سپس از طریق طراحی یک وظیفه شبیه سازی شده ارتباط پارامترهای فیزیکی (طول، قطر و وزن) شش مدل آچاربکس با سطح فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده‌ی انگشتان دست و باز کننده مچ دست از طریق باز کردن 12 پیچ و مهره با گشتاور NM 8 مورد بررسی قرار گرفت. از شروع باز کردن اولین پیچ و مهره تا مهره دوازدهم فعالیت الکتریکی دو عضله یاد شده با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی ثبت گردید.
یافتهها: یافتهها نشان داد که ارتباط بین پارامترهای فیزیکی طول و قطر آچاربکس‌ها با سطح فعالیت الکتریکی عضله خم کننده انگشتان دست از نظر آماری معنی دار میباشد. اما بین سطح فعالیت الکتریکی عضلات باز کننده مچ دست با پارامترهای فیزیکی (طول، قطر و وزن) ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج الکترومیوگرافی کمترین سطح فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده انگشتان مربوط به آچاربکس نوع C و پس از آن به ترتیب مربوط به آچاربکس‌های نوع A، E، F و D بود. بیشترین سطح فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده انگشتان مربوط به آچاربکس نوع B بود. آچاربکس مدل B بعنوان نامناسب ترین مدل از نظر سطح فعالیت الکتریکی عضلات دست انتخاب گردید. همچنین تفاوت معنی داری از نظر آماری بین نوع آچاربکس با سطح فعالیت الکتریکی عضله باز کننده مچ دست یافت نشد.
نتیجه‌گیری: در وظایف چنگش قدرتی (مانند کار با انواع آچارها) طول و قطر دسته ابزار از پارامترهای مهم محسوب می‌شود. استفاده از آچاربکس‌های با طول دسته بلند‌تر و قطر بیشتر (نزدیک به قطر بهینه) سطح کمتری از فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده انگشتان دست را برای کاربران در پی خواهد داشت و این امر منجر به کاهش خستگی عضلات کاربران در حین کار می‌شود. تعمیم یافتههای حاصل از این مطالعه باید با در نظر گرفتن محدودیتهای آن باشد. در این مطالعه نتایج عملکرد ماهیچههای ساعد برای یک تکلیف شبیه سازی شده و برای کوتاه مدت بود. بنابراین برای استفاده از یافتههای این مطالعه برای کاربردهای بلند مدت باید با احتیاط همراه باشد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش همبستگی روی 58 نفر از کارکنان تأسیسات شاغل در یک مرکز دانشگاهی انجام پذیرفت. در ابتدا شش مدل از رایج‌ترین آچاربکس‌های عرضه شده در بازار انتخاب شد. سپس از طریق طراحی یک وظیفه شبیه سازی شده ارتباط پارامترهای فیزیکی (طول، قطر و وزن) شش مدل آچاربکس با سطح فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده‌ی انگشتان دست و باز کننده مچ دست از طریق باز کردن 12 پیچ و مهره با گشتاور NM 8 مورد بررسی قرار گرفت. از شروع باز کردن اولین پیچ و مهره تا مهره دوازدهم فعالیت الکتریکی دو عضله یاد شده با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی ثبت گردید.
یافتهها: یافتهها نشان داد که ارتباط بین پارامترهای فیزیکی طول و قطر آچاربکس‌ها با سطح فعالیت الکتریکی عضله خم کننده انگشتان دست از نظر آماری معنی دار میباشد. اما بین سطح فعالیت الکتریکی عضلات باز کننده مچ دست با پارامترهای فیزیکی (طول، قطر و وزن) ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج الکترومیوگرافی کمترین سطح فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده انگشتان مربوط به آچاربکس نوع C و پس از آن به ترتیب مربوط به آچاربکس‌های نوع A، E، F و D بود. بیشترین سطح فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده انگشتان مربوط به آچاربکس نوع B بود. آچاربکس مدل B بعنوان نامناسب ترین مدل از نظر سطح فعالیت الکتریکی عضلات دست انتخاب گردید. همچنین تفاوت معنی داری از نظر آماری بین نوع آچاربکس با سطح فعالیت الکتریکی عضله باز کننده مچ دست یافت نشد.
نتیجه‌گیری: در وظایف چنگش قدرتی (مانند کار با انواع آچارها) طول و قطر دسته ابزار از پارامترهای مهم محسوب می‌شود. استفاده از آچاربکس‌های با طول دسته بلند‌تر و قطر بیشتر (نزدیک به قطر بهینه) سطح کمتری از فعالیت الکتریکی عضلات خم کننده انگشتان دست را برای کاربران در پی خواهد داشت و این امر منجر به کاهش خستگی عضلات کاربران در حین کار می‌شود. تعمیم یافتههای حاصل از این مطالعه باید با در نظر گرفتن محدودیتهای آن باشد. در این مطالعه نتایج عملکرد ماهیچههای ساعد برای یک تکلیف شبیه سازی شده و برای کوتاه مدت بود. بنابراین برای استفاده از یافتههای این مطالعه برای کاربردهای بلند مدت باید با احتیاط همراه باشد.
واژه‌های کلیدی: ابزار دستی، الکترومیوگرافی سطحی، ارگونومی، آچاربکس، عضله بازکننده‌ی مچ دست، عضله خم‌کننده‌ی انگشتان دست
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
