Habibifar N, Salmanzadeh H, Malekzadeh A, Faghihnia Torshizi Y. Investigating the Relationship between Personality Dimensions and Driving Styles among Taxi Drivers in Tehran. ioh 2020; 17 (1) :382-398
URL:
http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2840-fa.html
حبیبی فر ناصر، سلمان زاده حامد، ملک زاده احد، فقیه نیا ترشیزی یوسف. بررسی رابطه ابعاد شخصیتی با سبکهای رانندگی میان رانندگان تاکسی شهر تهران. سلامت كار ايران. 1399; 17 (1) :382-398
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2840-fa.html
دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی ، h.salmanzadeh@kntu.ac.ir
چکیده: (2298 مشاهده)
زمینه و هدف: مرگ و میر ناشی از سوانح رانندگی به یک مشکل جدی مدیریت عمومی و اجتماعی تبدیل شده است. اگرچه به نظر میرسد که محدودیتهای محیط شهری باعث میشود که سوانح کمتری در محیطهای شهری رخ دهد، اما باز هم سهم این سوانح در شهرها قابل توجه است. در پدید آمدن سوانح رانندگی چهار عامل جاده، وسیله نقلیه، محیط و عامل انسانی موثر هستند که نقش عامل انسانی بسیار برجستهتر میباشد. در این میان بررسی رفتار رانندگان تاکسی درون شهری که بخش قابل توجهی از کاربران جادههای شهری را تشکیل میدهند، حائز اهمیت میباشد. نتایج پژوهشها نشان میدهد که شخصیت افراد یکی از موثرترین فاکتورهای تاثیرگذار بر رفتار رانندگی آنان است، لذا هدف این پژوهش بررسی رابطه سبک رانندگی رانندگان تاکسی شهر تهران با شخصیت آنان میباشد.
روش بررسی: جامعه مورد بررسی در این تحقیق، کلیه رانندگان تاکسی فعال در پایانههای تاکسیرانی سطح شهر تهران بود که در مجموع 89 راننده تاکسی به صورت تصادفی انتخاب شدند و در تکمیل پرسشنامهها همکاری نمودند. به منظور بررسی سبک رانندگی افراد از پرسشنامه چندبعدی سبک رانندگی استفاده شد که این شامل 44 سوال است و سبک رانندگی افراد را در چهار سبک بیاحتیاط، مضطرب، عصبی و بااحتیاط قرار میدهد. جهت بررسی ابعاد شخصیتی افرا نیز از پرسشنامه نئو فرم کوتاه استفاده شد که این پرسشنامه شامل 60 سوال است و شخصیت افراد را از نظر برونگرایی، وظیفهشناسی، روانرنجوری، باز بودن و توافقپذیری بررسی میکند. به منظور تحلیل نتایج از روشهای تحلیل همبستگی و رگرسیون گامبهگام استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که سبک رانندگی بیپروا با وظیفهشناسی و توافقپذیری همبستگی منفی دارد. سبک رانندگی مضطرب با وظیفهشناسی، توافقپذیری و برونگرایی همبستگی منفی و با روانرنجوری همبستگی مثبت دارد. سبک رانندگی عصبی نیز همانند سبک رانندگی مضطرب میباشد. اما نتایج سبک رانندگی بااحتیاط تاحدودی برعکس سبکهای رانندگی مضطرب و عصبی میباشد؛ به عبارتی این سبک با وظیفهشناسی، توافقپذیری و برونگرایی همبستگی مثبت دارد. به عبارتی ابعاد شخصیتی وظیفهشناسی و توافقپذیری با سبکهای رانندگی ناایمن (بیپروا، مضطرب و عصبی) رابطه معکوس و با سبک رانندگی بااحتیاط رابطه مستقیم دارند. نتایج معادلات رگرسیونی نیز نشان داد که بعد شخصیتی وظیفهشناسی مهمترین و تاثیرگذارترین فاکتور در تعیین سبک رانندگی رانندگان تاکسی میباشد.
نتیجه گیری: با استفاده از نتایج این پژوهش، سیاستگذاران حملونقل درون شهری شهر تهران میتوانند تصمیمات مناسبتری را جهت بهبود رفتار رانندگان تاکسی اتخاذ کنند. غالب بودن ابعاد وظیفهشناسی و توافقپذیری پایین در میان رانندگان تاکسی به عنوان افرادی که زمان زیادی را به طور روزانه مشغول جابجایی مسافران شهری هستند، بسیار جای نگرانی دارد و لازم است به این مقوله توجه جدی شود. در این زمینه پیشنهاد میشود، تشکل جهت بررسی دقیقتر علت این مسئله و برگزاری دورههای مناسب و یا در نظر گرفتن برنامههای تشویقی، تشکیل شود. پیشنهاد دیگر اینست که رانندگان تاکسی به طور دورهای (مثلا سالانه) از نظر شخصیتی مورد پایش قرار گیرند. از آنجاییکه با استفاده از روابط رگرسیونی بدست آمده و تنها با 36 سوال میتوان سبک رانندگی رانندگان تاکسی شهر تهران را پیشبینی نمود، میتوان بدین وسیله رانندگانی که دارای سبکهای رانندگی ناایمن هستند را ملزم به شرکت در دورههای تشکل مذکور نمود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مطالعات کمی و کیفی دریافت: 1397/11/8 | پذیرش: 1398/8/1 | انتشار: 1399/5/19