جلد 17 - ویژه نامه: کوید 19
جلد 17 - ویژه نامه: کوید 19 صفحات 89-81 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 5402
Ethics code: IR.BUMS.REC.1399.114
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gholami A, Sadeghi Yarandi M, Ghasemi M, Sadeghi Yarandi M, Ghasemi Koozekonan A, Soltanzadeh A. Effect of coronavirus epidemic on job stress and mental workload: A longitudinal study in a chemical industry. ioh 2020; 17 (S1) :81-89
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-3104-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-3104-fa.html
غلامی عبدالله، صادقی یارندی محسن، قاسمی محمد، صادقی یارندی منصوره، قاسمی کوزه کنان آیسا، سلطان‌زاده احمد. تاثیر اپیدمی بیماری کروناویروس بر استرس شغلی و بار کار ذهنی: یک مطالعه طولی در یک صنعت شیمیایی. سلامت كار ايران. 1399; 17 (S1) :81-89
عبدالله غلامی 
، محسن صادقی یارندی ، محمد قاسمی ، منصوره صادقی یارندی ، آیسا قاسمی کوزه کنان ، احمد سلطان‌زاده*
، محسن صادقی یارندی ، محمد قاسمی ، منصوره صادقی یارندی ، آیسا قاسمی کوزه کنان ، احمد سلطان‌زاده*
استادیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران ، soltanzadeh.ahmad@gmail.com
چکیده: (3768 مشاهده)
زمینه و هدف: شیوع بیماری کروناویروس در حال حاضر یک نگرانی و چالش اساسی بوده و درک به موقع از وضعیت سلامت روانی افراد در محیطهای کاری به یک مسئله مهم تبدیل شده است. پارامترهای فیزیکی-روانی مانند بار کاری ذهنی و استرس شغلی از جمله مهمترین مولفهها در تعیین عملکرد شغلی کارکنان در محیطهای کاری میباشد. این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر اپیدمی بیماری کروناویروس بر استرس شغلی و بار کار ذهنی شاغلان در یک صنعت شیمیایی انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه یک بررسی طولی بود که در دو مرحله (قبل و حین شیوع بیماری کروناویروس) از آذر ماه سال 1398 تا اردیبهشت ماه سال 1399 در میان 188 شاغل در یک صنعت شیمیایی در استان خراسان جنوبی انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه کارکنان شاغل در یک صنعت شیمیایی بود. حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از فرمول کوکران با سطح خطای 05/0 شامل 182 کارگر بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای بررسی بار کاری ذهنی و استرس شغلی به ترتیب از پرسشنامههای بار کاری ذهنی NASA-TLX و پرسشنامه استرس شغلی HSE استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شده است. آنالیز آماری با استفاده از آزمونهای تی زوجی (برای مقایسه شاخصهای میانگین دو مولفه روانشناختی بار کاری ذهنی و استرس شغلی قبل و حین شیوع بیماری کروناویروس) و کای-اسکوئر/آزمون دقیق فیشر انجام پذیرفت. سطح معناداری نیز 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: میزان شرکت افراد و نرخ پاسخدهی در این مطالعه 94 درصد (188 نفر) بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد میانگین سن، سابقه کار، ساعت کار روزانه و شاخص توده بدنی کارکنان مورد مطالعه به ترتیب 53/9 ± 88/32 سال، 23/4± 45/9 سال، 13/1±41/7 ساعت و 68/4±80/23 کیلوگرم بر متر مربع بود. نتایج ارزیابی بارکاری ذهنی بر اساس شاخص NASA-TLX نشان داد که میانگین امتیاز بار کار ذهنی قبل و حین شیوع بیماری بیماری کروناویروس به ترتیب مقادیر 58/9±32/56 و 82/11±45/66 میباشد. نتایج ارزیابی استرس شغلی نیز نشان داد که میانگین امتیاز استرس شغلی قبل و در حین شیوع بیماری کروناویروس به ترتیب مقادیر 29/18±77/80 و 74/12±88/68 است. مشخص گردید که بین مقادیر بار کار ذهنی و استرس شغلی افراد، قبل و حین شیوع بیماری کروناویروس ارتباط معنی‌داری وجود دارد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که شیوع بیماری کروناویروس توانسته است بر ابعاد مختلف فیزیکی-روانی افراد در محیطهای کاری تاثیرگذار باشد. بنابراین، انجام مداخلات روانشناختی به منظور بهبود سلامت روانی شاغلین در طی اپیدمی بیماری کروناویروس و پس از آن کاملاً ضروری میباشد.
روش بررسی: این مطالعه یک بررسی طولی بود که در دو مرحله (قبل و حین شیوع بیماری کروناویروس) از آذر ماه سال 1398 تا اردیبهشت ماه سال 1399 در میان 188 شاغل در یک صنعت شیمیایی در استان خراسان جنوبی انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه کارکنان شاغل در یک صنعت شیمیایی بود. حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از فرمول کوکران با سطح خطای 05/0 شامل 182 کارگر بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای بررسی بار کاری ذهنی و استرس شغلی به ترتیب از پرسشنامههای بار کاری ذهنی NASA-TLX و پرسشنامه استرس شغلی HSE استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شده است. آنالیز آماری با استفاده از آزمونهای تی زوجی (برای مقایسه شاخصهای میانگین دو مولفه روانشناختی بار کاری ذهنی و استرس شغلی قبل و حین شیوع بیماری کروناویروس) و کای-اسکوئر/آزمون دقیق فیشر انجام پذیرفت. سطح معناداری نیز 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: میزان شرکت افراد و نرخ پاسخدهی در این مطالعه 94 درصد (188 نفر) بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد میانگین سن، سابقه کار، ساعت کار روزانه و شاخص توده بدنی کارکنان مورد مطالعه به ترتیب 53/9 ± 88/32 سال، 23/4± 45/9 سال، 13/1±41/7 ساعت و 68/4±80/23 کیلوگرم بر متر مربع بود. نتایج ارزیابی بارکاری ذهنی بر اساس شاخص NASA-TLX نشان داد که میانگین امتیاز بار کار ذهنی قبل و حین شیوع بیماری بیماری کروناویروس به ترتیب مقادیر 58/9±32/56 و 82/11±45/66 میباشد. نتایج ارزیابی استرس شغلی نیز نشان داد که میانگین امتیاز استرس شغلی قبل و در حین شیوع بیماری کروناویروس به ترتیب مقادیر 29/18±77/80 و 74/12±88/68 است. مشخص گردید که بین مقادیر بار کار ذهنی و استرس شغلی افراد، قبل و حین شیوع بیماری کروناویروس ارتباط معنی‌داری وجود دارد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که شیوع بیماری کروناویروس توانسته است بر ابعاد مختلف فیزیکی-روانی افراد در محیطهای کاری تاثیرگذار باشد. بنابراین، انجام مداخلات روانشناختی به منظور بهبود سلامت روانی شاغلین در طی اپیدمی بیماری کروناویروس و پس از آن کاملاً ضروری میباشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
