دوره 19، شماره 1 - ( 1401 )
جلد 19 شماره 1 صفحات 52-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.GUMS.REC.1397.036
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
vatani J, rezaeai S, haghighi Z, mohamadi S, Faghihnia Torshizi Y. Comparison of Accident-prone Behavioral Indicators for Car Drivers. ioh 2022; 19 (1) : 3
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-3293-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-3293-fa.html
وطنی جواد، رضایی سجاد، حقیقی زینب، محمدی سوده، فقیه نیا ترشیزی یوسف. مقایسه‌ی شاخص‌های رفتاریِ حادثه پذیری برای رانندگان خودروهای سواری. سلامت كار ايران. 1401; 19 (1) :39-52
مرکز تحقیقات ترومای جاده ای گیلان ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی گیلان ، رشت ، ایران ، jvatani@gmail.com
چکیده: (2417 مشاهده)
زمینه و هدف: حوادث (رانندگی و شغلی) برای جامعه، سازمان و همچنین اشخاص ضایعات فراوانی به بار آورده و هزینه‌های مربوطه ضمن تاثیر سوء بر شاخص های اقتصادی در سطح ملی و سطح خانوار، مانعی در راستای تحقق اهداف از پیش تعیین شده محسوب می شود. مطالعه حاضر عوامل رفتاری مرتبط با حادثه‌پذیری را در رانندگان خوروهای سواری بررسی نمود و از این رهگذر یک شاخص ممیز و پایا جهت شناسایی رانندگان در معرض خطر ارائه داد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه مورد-شاهدی باهدف پیش‌بینی عضویت گروهی (رانندگان حادثه پذیر) و تدوین معادله تشخیصی به منظور معرفی شاخص رفتاریِ حادثه پذیری رانندگان طراحی شده است. کسب اطلاعات توسط پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد رفتار رانندگی منچستر که برای جامعه ایرانی اعتباریابی شده است، انجام شد. داده‌های تحت نرم افزار SPSS V20 با روش‌های تحلیل واریانس تک و چند متغیری و همچنین تحلیل تمایزات دو گروهی پردازش شد.
یافته ها: همانطور که نتایج نشان می‌دهد، اثر اصلی سابقه تصادف پس از کنترل متغیر مخدوش‌کننده سن، تاثیر معنی‌داری بر نمرات زیرمقیاس‌های اشتباهات، لغزش‌ها و تخلفات عمدی داشته است که باتوجه به میانگین این گروه‌ها رانندگان با سابقه تصادف در مقابل گروه بدون تصادف سطوح بالاتری از اشتباهات، لغزش‌ها و تخلفات عمدی را از خود نشان داده‌اند.
نتیجه گیری: دو گروه رانندگان با و بدون سابقه تصادف از نظر ارتکاب به تخلفات سهوی (انجام اعمال غیرقانونی غیرخشونت آمیز) در یک سطح قرار دارند. مطابق با مجذورهای سهمی اتا[1] (ή 2) می‌توان گفت بین یک تا هشت درصد از تفاوت‌های مشاهده شده در دو گروه رانندگان ناشی از تاثیر سابقه تصادف است.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه مورد-شاهدی باهدف پیش‌بینی عضویت گروهی (رانندگان حادثه پذیر) و تدوین معادله تشخیصی به منظور معرفی شاخص رفتاریِ حادثه پذیری رانندگان طراحی شده است. کسب اطلاعات توسط پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد رفتار رانندگی منچستر که برای جامعه ایرانی اعتباریابی شده است، انجام شد. داده‌های تحت نرم افزار SPSS V20 با روش‌های تحلیل واریانس تک و چند متغیری و همچنین تحلیل تمایزات دو گروهی پردازش شد.
یافته ها: همانطور که نتایج نشان می‌دهد، اثر اصلی سابقه تصادف پس از کنترل متغیر مخدوش‌کننده سن، تاثیر معنی‌داری بر نمرات زیرمقیاس‌های اشتباهات، لغزش‌ها و تخلفات عمدی داشته است که باتوجه به میانگین این گروه‌ها رانندگان با سابقه تصادف در مقابل گروه بدون تصادف سطوح بالاتری از اشتباهات، لغزش‌ها و تخلفات عمدی را از خود نشان داده‌اند.
نتیجه گیری: دو گروه رانندگان با و بدون سابقه تصادف از نظر ارتکاب به تخلفات سهوی (انجام اعمال غیرقانونی غیرخشونت آمیز) در یک سطح قرار دارند. مطابق با مجذورهای سهمی اتا[1] (ή 2) می‌توان گفت بین یک تا هشت درصد از تفاوت‌های مشاهده شده در دو گروه رانندگان ناشی از تاثیر سابقه تصادف است.
شماره‌ی مقاله: 3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
