Ethics code: IR.ACECR.USC.REC.1402.022
Akhavan A, Rajaee D, Helvani G. The Relationship Between Risk-Taking Components and the Frequency of Human Error in Various Jobs of Employees at Kerman Steel and Rolling. ioh 2025; 22 (1) : 22
URL:
http://ioh.iums.ac.ir/article-1-3725-fa.html
دانشگاه علم و هنر ، akhavan@sau.ac.ir
چکیده: (39 مشاهده)
مقدمه: خطای انسانی، تصمیم یا رفتار نامناسب و نامطلوب انسان است که کارایی، ایمنی یا عملکرد سیستم را کاهش میدهد یا بهطور بالقوه میتواند کاهش دهد. انسانها ممکن است دچار اشتباه شوند، هنگامی که این اشتباهات در محیطهای کاری با حساسیت بالا ایجاد شوند، پیامدهای آنها می تواند ویرانگر باشند. خطاهای انسانی را تنها با تأکید بر اینکه خطاهای انسانی ریشه در علم عواملانسانی دارد، میتوان کاهش داد. ضرورت این کار به ویژه در شرایط بحرانی که اشتباه یا خطای انسانی میتواند به شدیدترین پیامدها منجر شود، بسیار جدی است. سازمانها موظفند، عواملی که در افزایش این خطاها نقش دارند را شناسایی نموده و سعی کنند خطاها را کاهش دهند. ازاینرو، هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین مولفههای مخاطرهپذیری و فراوانی خطای انسانی در مشاغل مختلف مجتمع ذوب و نورد کرمان است.
مواد و روشها: روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. این تحقیق در سال 1403 انجامشده است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان مجتمع ذوب و نورد کرمان میباشد که تعداد آنها 300 نفر است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 169 نفر تعیین و به روش تصادفی ساده، انتخاب شد. معیارهای ورود به مطالعه داشتن حداقل 6 ماه سابقه کار در این مجتمع، نداشتن سابقه مشکلات روحی و روانی و رضایت آگاهانه جهت شرکت در مطالعه بود. معیار خروج شامل عدم پاسخ دهی به بیش از 5 درصد سوالات پرسشنامه ها بود.برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد استفاده شد که شامل دو بخش، پرسشنامه مخاطرهپذیری (15 سوال) و پرسشنامه خطای انسانی (10 سوال) بود. برای سنجش سازگاری داخلی و پایایی متغیرها از آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 87/0 بدست آمد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامهها نیز تایید شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 26 از طریق آزمونهای همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و رگسیون انجام شد.
یافتهها: در نمونه آماری شایعترین سن پاسخدهندگان 35-31 سال (63%) با مدرک تحصیلی کارشناسی (36%) و جنسیت مرد (77%) بود. میانگین همه متغیرها در بازه 09/2 تا 56/2 و انحراف معیار 845/0 تا 60/2 قرار گرفت. یافتههای تحقیق نشان داد که بین تمایل به انتخاب هدفهای سخت، تمایل به انجام کارهای خطرناک و برنامهریزی برای فعالیتهای پرریسک با فراوانی خطای انسانی رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که مدل پیشبینی انتخاب شده معنیدار است و رابطه خطی بین این متغیرها برقرار است.
نتیجهگیری: مخاطرهپذیری کارکنان به عنوان یک عامل مهم میتواند بر فراوانی خطای انسانی در محیطهای کاری تأثیرگذار باشد. این نتایج میتوانند به مدیران و مسئولان ایمنی کمک کنند تا با شناخت بهتر رفتارهای پرخطر کارکنان، اقدامات لازم را برای کاهش خطاهای انسانی و بهبود ایمنی محیط کار اتخاذ کنند.
شمارهی مقاله: 22
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
HSE دریافت: 1403/11/23 | پذیرش: 1404/6/23 | انتشار: 1404/1/10