زمینه و هدف :مهمترین عامل در تصادف با خودروی مقابل عوامل انسانی میباشند. راننده با توجه به چراغهای ترمز متوجه خطر شده و اقدام به عکسالعمل مینماید. زمان انجام این عکسالعمل میتواند از بروز تصادف جلوگیری کند. مطالعه با هدف ارزیابی زمان واکنش راننده به چراغ ترمز استاندارد و چراغ ترمز چشمک زن پویا با استفاده از دستگاه شبیهساز رانندگی انجام شده است.
روش بررسی :این مطالعه پژوهشی مداخلهای از نوع تجربی میباشد که بر روی 46 راننده (10 زن و 36 مرد) انجام گرفته است. هر یک از شرکتکنندگان به مدت 1 ساعت با دستگاه شبیهساز با چراغ ترمز استاندارد و چراغ ترمز چشمک زن در شرایط روز و شب به رانندگی پرداختند.
یافتهها: نتایج نشان دادکه بازای هر سال افزایش سن رانندگان، زمان واکنش 585/11 میلی ثانیه کاهش می یابد. زنان زمان واکنش آهسته تری نسبت به مردان داشتند. رابطه معنی داری بین شرایط رانندگی و زمان واکنش ترمز مشاهده نشده و زمان سپری شده از تاریخ اخذ گواهینامه اثر معنی داری روی زمان واکنش نگذاشته است.
نتیجه گیری: در مجموع این تحقیق نشان داد که استفاده از چراغ قرمز چشمک زن پویا با فرکانس 7 هرتز زمان واکنش ترمز را بطور معنی داری کاهش می دهد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |