زمینه و هد ف : استرس شغلی در محیطهای کار عاملی موثر بر رضایت شغلی، ترک خدمت و عملکرد وظیفه است. این پژوهش با هدف مطالعه رابطه بین استرس شغلی با ترک خدمت و عملکرد وظیفه با توجه به نقش واسطهای رضایت شغلی به مرحله اجرا درآمد.
روش بررسی : پژوهش از نوع توصیفی و به روش همبستگی اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش کارکنان یک از سازمان دولتی بودند که از میان آنها 187 نفر به شیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استرس شغلی، عملکرد وظیفه و ترک خدمت از باباکاس و همکاران (2009) و پرسشنامه رضایت شغلی از اسپکتور (1985) بود. دادهها از طریق الگوسازی معادله ساختاری (SEM) مورد تحلیل قرار گرفت
یافتهها : نتایج نشان داد که: 1. استرس شغلی با رضایت شغلی و عملکرد وظیفه دارای رابطه منفی و معنیدار و با ترک خدمت دارای رابطه مثبت و معنیدار (01/0 >P ) است. 2. رضایت شغلی نیز با ترک خدمت دارای رابطه منفی و معنیدار، ولی با عملکرد وظیفه دارای رابطه مثبت و معنیدار است. 3. رضایت شغلی نقش متغیر واسطهای پارهای را در رابطه استرس شغلی با ترک خدمت و عملکرد وظیفه ایفا مینماید.
نتیجهگیری : شواهد حاصل از این پژوهش نشان داد که برای کنترل اثرات استرس شغلی بر ترک خدمت و عملکرد وظیفه، لازم است در محیط های کار بر آموزش مدیریت استرس و تقویت رضایت شغلی تمرکز نمایند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |