زمینه و هدف: اهمیت بررسی خستگی در پیامدهای زیانباری است که به آن نسبت داده میشود. افزایش نرخ خطا و حادثه که در حیطه خدمات بهداشتی- درمانی به صورت کاهش کیفیت مراقبت از بیمار، خطاهای پزشکی و افت سطح ایمنی بیمار نمایان میشود از مهمترین و شناختهشده ترین عواقب ناشی از خستگی است.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلی – توصیفی بر روی پرستاران داوطلب شاغل در یک بیمارستان آموزشی انجام شد. علاوه بر تکمیل پرسشنامه 20 سوالی MFI ، اطلاعات فردی، شغلی و خطاهای پزشکی نیز جمعآوری گردیدند. دادهها با استفاده از نرمافزار spss تحلیل شد.
یافتهها: خستگی عمومی، فیزیکی، ذهنی، کاهش فعالیت، کاهش انگیزه به ترتیب بیشترین تا کمترین درصد را به خود اختصاص دادند. پرستاران جوانتر از نظر عمومی و ذهنی خستگی بیشتری را نسبت به سایر همکاران خود احساس میکردند ( 05/0> p ) . بین خستگی ذهنی با شدت خطای پزشکی ارتباط معنیدار مشاهده گردید ( 05/0 >p ) همچنین فراوانی حوادث رانندگی در مسیر رفت و آمد به محلکار با شدت خستگی همبستگی داشت ( 05/0> p ).
نتیجهگیری: امکان تاثیر خستگی بر فراوانی خطاهای پزشکی و شدت آن، لزوم برنامهریزی مناسب و اتخاذ راهکارهای مناسب مدیریت خطر را به منظور کاهش پیامدهای منفی ناشی از خستگی به ویژه در محیطهای درمانی ایجاب میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |