زمینه و هدف : صنعت ساختوساز یکی از خطرناکترین صنایع از نظر تلفات مربوط به کار، نرخ آسیبدیدگی و پرداخت غرامت به کارگران شناخته شده است . از این رو ارزیابی ریسکهای ایمنی، یک گام کلیدی و اساسی است که در مدیریت پروژههای بزرگ ساختمانی باید انجام شود.
روش بررسی: تجزیه و تحلیل اثرات و حالات شکست ( FMEA ) به عنوان یکی از مفیدترین ابزارهای ارزیابی ریسک برای کاهش پتانسیل شکست در سیستم، فرآیندها، طرحها و خدمات است و در گستره وسیعی از صنایع مورد استفاده قرارگرفته است. هدف از این تحقیق استفاده از ترکیب منطق فازی و روشهای FMEA ، AHP-DEA ,FTA برای ارزیابی ریسک ایمنی در صنعت انبوهسازی ساختمان است.
یافتهها: در مطالعه موردی، دو نوع مختلف از پروژههای انبوهسازی، جهت ارزیابی ریسکهای ایمنی بررسی گردید. طبق نتایج بدست آمده، ریسکهای سقوط از ارتفاع در هر دو پروژه به عنوان مهمترین ریسک شناخته شدند و استراتژیهای کاهش ریسک و اقدامات لازم جهت پیشگیری و کاهش عوامل خطر ارائه گردید.
نتیجه گیری: رتبه بندی ریسکها و مهمترین آنان در تحقیق حاضر با تحقیقات پیشین و همچنین گزارش سازمان تأمین اجتماعی کشور همسویی قابل قبولی دارد و علل ریشهای وقوع ریسکهای عمده نیز با مطالعات مشابه همخوانی دارد. از سوی دیگر اعتبار یافتههای تحقیق توسط گروه ارزیابی ریسک مورد تایید قرار گرفت. لذا این مدل (با در نظر گرفتن وضعیت موجود ایمنی) میتواند به متخصصین ایمنی کارگاههای ساختمانی جهت شناسایی ریسکها، شناسایی علل ریشهای ریسکها و ارائه ابزارهای دقیق کنترل ریسکها کمک نماید .
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |