زمینه و هدف : روشنایی مطلوب میبایست تعادلی را بین نیازهای انسان، اقتصاد و محیط پیرامون آن ایجاد نموده و یک شرایط مناسب را برای فعالیت های چشمی مانند نوشتن، خواندن و غیره فراهم نماید. کیفیت مطلوب روشنایی در فرایند بهرهوری و یادگیری دانش آموزان بسیار اهمیت دارد. هدف از بهرهوری انرژی روشنایی، کاهش انرژی روشنایی بدون به خطر افتادن کیفیت روشنایی می باشد. موضوع اصلی این مطالعه ارزیابی کیفیت روشنایی و بهرهوری بهرهوری انرژی سیستمهای روشنایی و درگام بعد، پیداکردن راهکارهای مناسب برای بهبود آن میباشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی، در 11 دبیرستان دخترانه شهر اهواز انجام شده است. در همین راستا، با اندازهگیری شدت روشنایی برحسب lux به روش شبکه ای استاندارد و توان مصرفی اتاق برحسب (W/m2)، دانسیته توان نصب شده (IPD)بدست آمده و سپس دانسیته توان نرمال (NPD) براساس(W/m2.100 Lx) و با درنظر گرفتن شاخص اتاق (RI) محاسبه میشود. از تقسیم دانسیته توان نرمال شده بر دانسیته توان نصب شده، معیاری به عنوان نسبت بهرهوری بارنصب شده (ILER)) معرفی شده است و در سه کلاس بعنوان شاخص عملکرد سیستم تقسیم بندی شده است. و نتایج با spss 16 تحلیل شده است.
یافته ها : نتایج نشان می دهد در مجموع از کل فضاهای اندازهگیری شده، 6/47 % در سطح 3 ، 1/36 % در سطح 2 و 2/16 % در سطح 1 قرار دارند و همچنین سه دبیرستان (3،5،8) دارای بیشترین بهرهوری میباشند.
نتیجه گیری: در این مطالعه، نواقص موجود از جمله ضرایب انعکاس کمتر از استاندارد (دیوارها 5/0، سقف 7/0 و کف نیز حداقل 3/0)، استفاده از بالاستهای معمولی به جای بالاستهای الکترونیکی، بکارگیری لامپهای کم بهره، بکارگیری منعکس کنندههای معمولی به جای استیل و عدم بکارگیری مناسب نور روز، باعث ایجاد بهرهوری کم و مصرف انرژی بالای سیستم روشنایی میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |