مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: آفت کش دی‌کلران برای مهار رشد اسپور قارچ ها بر روی محصولات کشاورزی استفاده می شود. به دلیل کاربرد روزافزون آفت کش ها، امکان ارزیابی مواجهه های شغلی و محیطی توسط روش های تجزیه دقیق و معتبر، ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف طراحی حسگری با گزینش پذیری بالا برای تعیین مقدار دی کلران در نمونه های محیطی و بیولوژیکی انجام شد.

روش بررسی: نانولوله های کربنی و پلیمر قالب مولکولی (MIP) به عنوان اصلاح کننده در ساختار حسگر مورد استفاده قرار گرفتند. ابتدا MIP سنتز شده و در ساختار الکترود خمیر کربنی (CP)به کار گرفته شد. ترکیب این الکترود (حسگر)، بهینه سازی شده و برای تعیین غلظت آنالیت استفاده گردید. در این مطالعه جهت تعیین مقدار دی‌کلران از روش تجزیه الکتروشیمیایی با عنوان ولتامتری موج مربعی استفاده گردید. پارامترهای تأثیر گذار بر پاسخ حسگر مانند pH استخراج، pH آنالیز، غلظت الکترولیت و شرایط دستگاهی مانند فرکانس و دامنه موج مربعی با انجام آزمایشاتی انتخاب شدند و پاسخ حسگر برای تعیین مقدار دی کلران ثبت گردید.

یافته ها: طبق نتایج، حسگر مورد نظر توانایی تشخیص و گزینش پذیری بسیار بالایی داشت. بازه‎ی خطی به دست آمده برای منحنی کالیبراسیون^6-10×5 تا ^9-10×5 مولار و حد تشخیص روش ^10-10×8/4 مولار محاسبه گردید. نتایج هم‌چنین حاکی از عدم تداخل سایر ترکیبات موجود در ماتریکس نمونه های ادرار، آب آشامیدنی و آب رودخانه بر روی پاسخ حسگر می باشد.

نتیجه گیری: حسگر الکتروشیمیایی می تواند برای تعیین مقدار آنالیت ها در نمونه های مختلف با موفقیت و بدون نیاز به مرحله آماده سازی خاص و پیچیده ای استفاده شود.