مجله علمی پژوهشی

  زمینه و هدف: استرس شغلی منفی بر سلامت جسمی وروانی کارکنان اثرات زیان باری بر جا می گذارد. با وجود این، تاثیر استرس می تواند بوسیله سایر متغیرها تعدیل گردد. ا ین پژوهش به بررسی رابطه بین استرس شغلی، فشار کاری و نرخ حوادث گزارش شده می پردازد.

  روش بررسی : جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان در زمستان 1388 تشکیل دادند که از بین آنها 189 نفر به عنوان نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای (از روی فهرست کارکنان هر بخش) انتخاب شده و به پرسش نامه های استرس شغلی 10 سوالی، فشار کاریی 4 سوالی، نرخ حوادث گزارش شده 22 سوالی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفتند.

  یافته ها : نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای پژوهش (استرس شغلی، فشارکاری و نرخ حوادث گزارش شده) همبستگی درونی معنی داری وجود داشت (05/0 p< ). همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که استرس شغلی بر نرخ حوادث گزارش شده بطور مستقیم و همچنین غیر مستقیم از طریق ادراک فشار کاری مؤثر بود (05/0 p< ). بطور مشابه، در تحلیل تعدیلی معکوس، استرس شغلی رابطه بین فشار کاری و نرخ حوادث گزارش شده را تعدیل کرد(05/0 p< ).

  نتیجه گیری . کاهش استرس شغلی بوسیله تغییر ادراک کارکنان از فشار کاری می تواند در پایین آوردن نرخ حوادث گزارش شده مؤثر باشد و همچنین کاهش ادراک فشار کاری بوسیله بهبود استرس شغلی می تواند در وقوع حوادث شغلی مؤثر باشد.