مجله علمی پژوهشی

  زمینه و هدف : تعارض بین کار و خانواده زمانی رخ می ­ دهدکه افراد مجبور باشند نقش ­ های متعددی ازقبیل شغلی، همسری و والدی راهم ­ زمان انجام دهند. این تعارض پیامدهای منفی همچون غیبت ازکار،افزایش جابجایی شغلی،کاهش عملکرد را به دنبال دارد. ازطرفی ماهیت مشاغل بیمارستانی به گونه­ای است که با استرس زیادی همراه است ودراکثربخش­ها نوبت­کاری وجود دارد و دارندگان این مشاغل با احتمال بیشتری درمعرض این تعارض قراردارند. لذا هدف این مطالعه بررسی و مقایسه میزان تعارض کار خانواده درک شده در بین کارکنان بخش­های بالینی و غیر­بالینی در بیمارستان می­باشد.

  روش بررسی : این مطالعه پژوهشی توصیفی- تحلیلی است، که به روش کمی و به­صورت مقطعی انجام شده است. جامعه­ی پژوهش، کارکنان متأهل شاغل در مرکز آموزشی درمانی شهید فقیهی شیراز بودند. گرداوری داده ها از طریق پرسشنامه تعارض کار-خانواده Field(2002) انجام شد. روایی پرسشنامه توسط کارشناسان مربوطه مورد تأیید قرارگرفته و پایایی آن نیز با محاسبه آلفای کرونباخ تأیید شد . جهت تحلیل داده­ها نیز آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تی به کار رفت.

  یافته­ها : براساس نتایج مطالعه حاضر تعارض کار- خانواده درک شده بین کارکنان بخش­های مختلف بیمارستان به­طور معنی­داری متفاوت بود. (001/0 P< ) به­نحوی که درکارکنان بخش­های بالینی بیش از کارکنان بخش­های غیر­بالینی (اداری و پشتیبانی) بود. همچنین میزان تعارض کار- خانواده در زنان بیشتر از مردان بود (001/0 P< ) .

  نتیجه­گیری : می­توان گفت گروه­هایی که بیش ازسایرین در بیمارستان در معرض تعارض کار- خانواده هستند، کارکنان بخش­های بالینی و پرسنل زن می­باشند، لذا توصیه می­شود برنامه­ریزان و مسئولان باتمرکز بیشتر بر این گروه­ها و با وضع قوانین و اجرای برنامه­های حمایتی تعارض کار – خانواده را در کارکنان و به­ویژه این گروه­ها کاهش دهند.