زمینه و هدف: انسان محور و وسیله اصلی توسعه همه جانبه است و نیروی انسانی موثر، عامل اصلی تداوم، موفقیت و تحقق اهداف سازمان است. در همین راستا، محیط شغلی و سلامت سازمانی نیز از عوامل مهم و تأثیرگذار در کاهش میزان استرس در محیط کار و افزایش بهرهوری میباشند. هدف این پژوهش تعیین میزان بهرهوری و استرس شغلی در بین کارکنان شرکت گاز استان کردستان میباشد.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی پیمایشی بوده و تمامی کارکنان به عنوان نمونه انتخاب شدند که در پایان تعداد 285 نفر به پرسشنامهها پاسخ دادند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامههای استاینمتز، هلریگال و همکاران و بهرهوری ساعتچی میباشد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها : بین جنسیت، وضعیت تأهل، وضعیت استخدام، شهر محل خدمت و استرس شغلی رابطه معنی داری وجود دارد اما بین وضعیت تحصیلات، سن و سابقه کاری و استرس شغلی رابطه معنی داری مشاهده نشد. بین میزان تحصیلات و شهر محل خدمت و بهرهوری رابطه معنی داری وجود دارد و بین جنسیت، وضعیت تأهل، سن و سابقه کاری و بهرهوری رابطه معنی داری وجود ندارد. میانگین میزان استرس شغلی کارکنان 27/118 و میانگین میزان بهرهوری آنها 89/ 66 میباشد.
نتیجه گیری: استرس شغلی تأثیر مهمی را در کاهش بهرهوری در محیط کار در بردارد بر همین اساس شناسایی عوامل استرسزای محیط و عملیاتی نمودن راهکارهای کاهش این استرسها از مهمترین عواملی است که در این راه میتواند تأثیرگذار باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |