مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: یکی از اقدامات لازم و ضروری جهت حفظ جان کارکنان در شرایط اضطراری (همچون آتش‌سوزی، سیل، زلزله، نشت مواد شیمیایی و ...) تخلیه افراد است که لازمه آن پیش‌بینی تعداد کافی و باکیفیت خروجی‌های اضطراری به منظور خروج به موقع و ایمن افراد از ساختمان ها و انتقال آنان به مکان‌های امن می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت راه‌های خروج اضطراری 5 بیمارستان در شیراز انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی میزان انطباق شاخصهای کمی شامل بار تصرف، تعداد و عرض راههای خروج اضطراری با استفاده از داده های میدانی محاسبه شدند. برای شاخصهای مربوط به برنامه واکنش اضطراری و نیز شاخصهای کیفی شامل مشخصات کلی، علامتگذاری و روشنایی راههای خروج از یک پرسشنامه ساختار یافته برگرفته از الزامات ملی موجود در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت. درصد انطباق برای هر شاخص محاسبه و مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میزان تحقق الزامات مربوط به شاخصهای کمی و کیفی خروج اضطراری در بیمارستانهای مورد بررسی به ترتیب 1/29±/5/37 و 8/16±/8/20 درصد بود. میانگین میزان تحقق معیارهای برنامه واکنش اضطراری نیز 4/27±/6/46 درصد محاسبه شد. از مجموع 5 بیمارستان مورد بررسی، فقط دو بیمارستان دارای راه خروج اضطراری بودند.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، شاخصهای کمی و کیفی و نیز معیارهای مربوط به برنامه واکنش اضطراری در بیمارستانهای مورد بررسی از وضعیت نامطلوبی برخوردار است و به ویژه در مورد تعداد راههای خروج نیاز به اصلاح دارند.