مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: نوع نگرش کارکنان بیمارستان به فرهنگ ایمنی در حوزه کاری تاثیر مستقیم بر کیفیت خدمات درمانی ایمن ارائه شده به بیماران خواهد داشت . به همین دلیل در این مطالعه بررسی نگرش ایمنی پرستاران (به عنوان اعضای اصلی سیستم ارائه خدمات ) بخش CCU بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی شهر اهواز و مقایسه این دو گروه با یکدیگر می باشد .

روش بررسی : این پژوهش که به صورت توصیفی - تحلیلی انجام گردید به ارزیابی نگرش ایمنی 75 پرستار بیمارستان های شهر اهواز پرداخته است . در این مطالعه از پرسشنامه نگرش ایمنی استفاده شد .

یافته ها : میانگین نمرات محورهای 6 گانه نگرش ایمنی در پرستاران بخش آموزشی برای جوکار تیمی، رضایت شغلی ،درک مدیریت ،جو ایمنی ، وضعیت کاری و شناخت استرس به ترتیب 37/68 ،26/55 ،11/52 ،46/48 ،04/57 ،09/57 به دست آمد و برای پرستاران بیمارستان های غیرآموزشی به ترتیب 41/75 ،14/65 ،59/59 ،32/54 ،63/57 ،73/68 بدست آمد. بررسی اختلاف آماری (043/0>sig) بیانگر معنی دار بودن تفاوت در محور جو کار تیمی بین دو نوع بیمارستان (026/0=sig) می باشد . همچنین اختلاف بینابینی (059/0=sig) در محور درک مدیریت بین دو نوع بیمارستان مشاهده شد . در محور شناخت استرس نیز تفاوت بین دو نوع بیمارستان کاملاً معنی دار (0001/0=sig) بود.

نتیجه گیری : راهکارهای اصلاحی در جهت تقویت رابطه پرسنل با حوزه مدیریت و تلاش در جهت افزایش درک متقابل و نیز توجه و برنامه ریزی در زمینه بهبود فاکتورهای موثر بر رضایتمندی شغلی پرستاران بخصوص پرستاران زن در بیمارستان های آموزشی می تواند در ارتقای نگرش ایمنی آنها و بهبود فرهنگ ایمنی در محیط کار نقش مؤثری داشته باشد.