زمینه و هدف: یکی از حوزههای پر کاربرد و مرتبط با روانشناسی سلامت در محیط کار، فرسودگی شغلی است. تفاوتهای فردی افراد میتواند به عنوان تعدیل کننده این فرسودگی را بیشتر یا کمتر کند. هدف این پژوهش بررسی نقش واسطهای تنظیم هیجانی در ارتباط بین فرسودگی شغلی و سلامت روان کارکنان دانشگاه بود.
روش بررسی: در یک طرح پژوهش مقطعی، 234 نفر از کارمندان شاغل در معاونتهای 5 گانه دانشگاه با استفاده از نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای در این پژوهش شرکت کردند. این افراد پرسشنامههای سلامت عمومی (GHQ-28)، فرسودگی شغلی مسلش (MBI)، و پرسشنامه مشکل در نظمبخشی هیجانی (DERS) را تکمیل کردند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که بین فرسودگی شغلی و سلامت روان، و نیز فرسودگی شغلی و تنظیم هیجان رابطه معنادار وجود دارد. فرسودگی شغلی هم به طور مستقیم و هم از طریق مشکل در نظمبخشی هیجانی بر سلامت روان کارکنان تاثیر غیرمستقیم دارد. در نهایت مشکل در نظمبخشی هیجانی نیز تاثیر مستقل اندکی بر سلامت روان دارد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت که همه افراد شاغل حتی در شرایط کاری نسبتاً یکسان به یک میزان از عوارض روانی-اجتماعی شغل خود آسیب نمیبینند. نتایج پژوهش حاضر در مورد میانجی بودن تنظیم هیجانی نشان از اهمیت این موضوع چه از لحاظ نظری و چه از جنبه کاربردی است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |