مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: عوامل مختلفی بر عملکرد ایمنی کارکنان اثر دارد و یکی از متغییر‌های تعیین کننده‌های عملکرد ایمنی، جایگاه مهار ایمنی [m1] است. افراد با جایگاه مهار درونی اعتقاد دارند که می‌توانند بر روی وقایع کنترل داشته باشند از طرفی نظر افرادی که جایگاه مهار بیرونی دارند این است که وقایع در اثر عواملی مانند شانس، سرنوشت، محیط و عملکرد دیگران به وقوع می‌پیوندند. بنابراین جهت پیشگیری از حوادث توجه به جایگاه مهار ایمنی افراد نیز اهمیت زیادی دارد. بر این اساس، این مطالعه با هدف تعیین جایگاه مهار ایمنی و متغیر‌های مرتبط با آن در کارکنان یک صنعت انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی بر روی 173 نفر از کارکنان یک صنعت در یکی از استان‌های مرکزی کشور انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل پرسش‌نامه دموگرافیک- شغلی و  پرسش‌نامه‌ جایگاه مهار ایمنی بود. جمع‌آوی اطلاعات به صورت خود گزارشی نیمه نظارتی انجام شد. اطلاعات با نرم افزار SPSS نسخه 20 و با آزمون‌های تی مستقل‌، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: میانگین امتیاز جایگاه مهار ایمنی برابر با 08/5±87/38، بزرگتر از میانگین در نظر گرفته شده برای پرسش‌نامه(36=µ) و درونی بود. از بین متغیر‌های مورد مطالعه، ابتلا به بیماری، مصرف دخانیات و اشتغال به شغل دوم از نظر آماری ارتباط معنی‌دار با جایگاه مهار ایمنی داشتند اما سایر متغیرهای فردی و شغلی مور مطالعه، ارتباط معنی‌دار آماری با جایگاه مهار ایمنی نشان ندادند.

 نتیجه‌گیری: برخی متغیرها می‌توانند بر تصور  افراد نسبت به میزان کنترلی که می‌توانند بر وقایع داشته باشند اثر بگذارند و در واقع جایگاه مهار ایمنی افراد را تحت تأثیر قرار دهند. در نتیجه این متغییر‌ها می‌توانند با تغییر جایگاه مهار ایمنی، به طور غیر مستقیم بر عملکرد ایمنی و وقوع حوادث اثرگذار باشند.