زمینه و هدف: خواب یکی از مهمترین سیکلهای شبانه روزی و یک الگوی پیچیدهی زیست شناختی است. خواب برای حفظ تعادل و توازون جسمانی و روانی انسان لازم است و اختلال خواب اغلب نشانهی اولیه یک بیماری روانی است. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه اختلالات خواب در کارگران شیفتهای کاری ثابت و در گردش شاغل در یک صنعت خودروسازی انجام شده است.
روش کار: در این مطالعه که بهصورت توصیفی – تحلیلی انجام گرفت تعداد 120 نفر از کارگران شاغل در یک صنعت خودروسازی در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد نمونهها با استفاده از نمونهگیری ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها در این پژوهش 3 پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، شاخص شدت بی خوابی و خواب آلودگی اپورث بودند. دادههای این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار نمرات شاخص شدت بیخوابی در شیفت شب و در شیفت صبح به ترتیب 6 ± 3/16 و 5 ± 55/12 میباشد. نتایج آزمون تی نشان داد که شاخص شدت بیخوابی در مجردها نسبت به متأهلین بیشتر می باشد (004/0 = P ). مقایسه میانگین نمرات خوابآلودگی با استفاده از آزمون تی در دو شیفت شب و صبح حاکی از بیشتر بودن میانگین امتیازات در شیفت شب نسبت به شیفت صبح بوده و این اختلاف از نظر آماری معنا داراست (048/0 =p).
نتیجهگیری: نتایج تحقیق حاضر شیوع بالای بی خوابی و خوابآلودگی را در کارگران این صنعت حیاتی کشور نشان داد، که این نتایج میتواند بسیار نگران کننده بوده و بر کیفیت کار آنها و بروز حوادث تأثیر گذار باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |