زمینه و هدف: امروزه یکی از عوامل مهم در بهرهوری، نیروی انسانی کارآمد است. از طرفی موضوع معنویت در محیطکار به عنوان زمینه ساز توانمندی کارکنان، تبدیل بهیک موضوع کلیدی در نظام مدیریت سلامت شده است. که بررسی همه جانبه آن نیازمند شناسایی و تبیین متغیرهای زیادی است. بر این اساس، هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه علّی میان معنویت در محیط کار و متغیرهای سلامت روانشناختی در دانشگاه علوم پزشکی بابل است.
روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعهای مقطعی به روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری این مطالعه را مدیران و متخصصین منابع انسانی دانشگاه علوم پزشکی بابل تشکیل دادند، که به صورت نمونهگیری هدفمند قضاوتی انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی گردآوری، و تجزیه و تحلیل دادهها هم با استفاده از دیمتل انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، بر اساس میزان اهمیت متغیرها ، معنویت در محیطکار پراهمیتترین متغیر (94/6)، و متغیر خلاقیت کارکنان (05/6) نیز بهعنوان کماهمیتترین متغیر در این روابط علّی مشخصشدهاند. در میان متغیرهای مورد بررسی، جو سازمانی (45/1) بهعنوان تأثیرگذارترین متغیر معرفی، و همچنین خلاقیت کارکنان (21/1-) بهعنوان کمتأثیرترین متغیر انتخاب و کمترین میزان تأثیرگذاری را به خود اختصاص داده است.
نتیجه گیری: مدیران دانشگاه علوم پزشکی بابل میتوانند با کاربست برنامههای معنویت افزا و فراهم نمودن محیطهای کاری مملو از اخلاق و معنویت، زمینه را برای ارتقای توانمندیهای کاری و روانی کارکنان محیا سازند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |